نکاتی در باره کفش پارکور

 حتما میدونید که قبل از پارکور کار کردن یسری نکات باید رعایت کنید که میخوام یکی از اون نکاتو براتون بگم اونم کفش مناسب یا مخصوص پارکور,کفش پارکور باید سبک راحت و کفه اون باید هم قوس دار باش هم عاج دار تا موقع فرود یا پرش لیز نخوره.

1  - قوس وسط پا  

2  - پاشنه ی اسفنجی یا کپسولیه چند سانتی متری  

3  - عاج های زیر کفش که برای چسبیدن بهتر به دیوار بسیار لازمه  

4  - پوشش تور مانند برای خنک بودن کفش  

5  - گیره های پشت پا 

6  - لبه ی جلو

تو ادامه مطلبم عکس چند تا کفش پارکورو گذاشتم یه نگاهی بندازید کفشای فوقولاده جالبی هستن.

اسم و توضیح تعدادی از حرکات پارکور

                     حرکت                                                           توضیح                                 

---

غلتیدن	Roll	غلتیدن به پهلو بصورتی که دست‌ها به زمین برخورد نکنند.
فرود آمدن	Landing	خم کردن زانو هنگامی که انگشتان پا با زمین برخورد می‌کنند (هرگز با تمام پا فرود نیایید)
تعادل	Balance	راه رفتن متعادل روی لبهٔ بالایی یک مانع
تعادل گربه‌ای	Cat balance	حرکت چهارپاگونه روی لبهٔ بالایی یک مانع
زیرمیله	Underbar,jump through	پریدن یا تاب خوردن از بین و زیر موانع برای ردکردن فاصله
ول‌شدن، جدا شدن	Dismount,swinging jump	پریدن همراه با چرخش و نوسان از روی موانع
جهش وارونه، جهش ۳۶۰	Reverse vault	پریدن از روی مانع با کمک دو دست همراه باچرخش ۳۶۰

سابقه پارکور

عده​ای معتقدند پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته، وجود داشته

 است. انسان ها به طور طبیعی گستره ای قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را برای گذشتن از موانع به وجود می آوردند. افراد زیادی در طول تاریخ بر روی حرکت انسان و بهبود آن کار کرده اند. از آن گذشته، کودکان با ترس کم تر و با نشاط و سرخوشی بیش تر حرکت می کنند اما با رسیدن به سنین بالاتر و هنگامی که شروع به حرکت آگاهانه می کنند، این سبک بالی را از دست می​دهند. پارکور به معنای امروزی آن، توسط ریموند بل (Raymond Belle) که یک سرباز فرانسوی جنگ ویتنام بود پایه گذاری شد. او و همراهانش به دنبال به وجود آوردن یک روش کارا و مناسب برای «تعقیب و فرار» بودند. این فعالیت ها، سرانجام توسط فرزندش داوید بل (David Belle) بصورت مدوّن درآمد. داوید بیش تر عمر خود را صرف سامان دهی این ورزش کرد و نام «پارکور» را بر آن نهاد. او و دوستانش، از جمله سباستیان فوکان (Sebastien Foucan) که مشهورترین آن هاست، با آموزش های ریموند بل این ورزش را از ترکیب ورزش های مختلفی مانند ژیمناستیک و با هدف کمک کردن به دیگران در مواقع اضطراری، در حاشیه پاریس به وجود آوردند. پارکور (به فرانسوی: Parkour) یا هنر جابجایی یا شهرنوردی یک راه نوین برای تعامل با محیط اطراف فقط با استفاده از توانایی های انسان است. داوید بل، بنیان گذار پارکور درباره فلسفه درونی آن می گوید: «جنبه فیزیکی پارکور، غلبه کردن بر تمامی موانع پیش روست، درست مانند این که در شرایط اضطراری گیر کرده باشید. پارکور فقط صرف انجام حرکات نیست، بلکه مجموعه ای هدفمند و دارای فلسفه خاص خویش است. پس هدف پارکور، رسیدن به مقصد با استفاده از کاراترین، روان ترین و مستقیم ترین مسیر و مناسب ترین حرکات است که می تواند شامل دویدن، پریدن، بالا رفتن و حتی خزیدن باشد.» کارایی یکی از مهم ترین مشخصه های پارکور است، و به این معنی است که لازم نیست حرکات سریع ترین باشند، بلکه باید مستقیم ترین و با صرف انرژی کم تری انجام شوند و همچنین مانع آسیب دیدگی دراز مدت یا کوتاه مدت شوند.

پارکور چیست؟

پارکور یا هنر تغییر مکان دادن یک هنر با ماهیت فرانسوی میباشد که هدف آن رفتن از نقطه الف به نقطه ب در کارامد ترین و سریع ترین حالت ممکن با استفاده از توانایی های بدن انسان است
این هنر برای این به وجود آمد که به شخص کمک کند تا از پس موانع براید حال این موانع هر چیزی در محیط میتواند باشد از صخره و شاخه درختان تا دیوار و ریل های خیابانی پس پارکور را میتون هم در محیط های شهری و هم آزاد تمرین کرد
پارکور یک فعالیت فیزیکی هست که به سختی قابل رده بندی هست . دقیقا یک ورزش بینهایت یا خطرناک نیست بلکه هنری است که مکاتب رزمی را به ذهن میاورد و اکثر تریسر ها آن را در طبقه بندی خود قرار میدهند و میگویند پارکور پارکور است
مهم ترین اصل در پارکور راندمان و کارایی است یعنی لزوما فرد نباید با حداکثر سرعت خود حرکت کند بلکه باید طوری حرکت کند که کمترین انرژی و مستقیم ترین مسیر برای رسیدن به هدف لحاظ شود
همچنین چون شعار پارکور بودن و باقی ماندن است باید از آسیب دیدگی چه کوتاه مدت چه بلند مدت جلوگیری کرد
با توجه به دوید بل روح پارکور توسط تصور فرار و رسیدن شکل گرفته است که همان اندیشه استفاده از قدرت فیزیکی و تفکر سریع برای بیرون آمدن از موقعیت های خطرناک میباشد و بتوانی هر کجا که خواستی در هر زمانی بروی
بنیان گذاران پارکور در گروهی به اسم یاماکازی گرد هم آمدند اما بعدا در طی اختلاف نظر هایی که دیوید بل آنها را هرزه کردن هنر مینامد بر سر تولید فیلم یاماکازی در سال 2001 اتفاق افتاد از هم جدا شدند . میتوان در این میان به شکافی که بین دیوید بل و سباستین فوکان افتاد اشاره کرد
یاماکازی کلمه ایست که از زبان لینگا از کونگو گرفته شده و به معنی روح قوی بدن قوی مرد قوی میباشد
دو آزاد روش فیزیکی است که در آن شرکت کنندگان سعی بر آن دارند که از تمامی موانع در مسیر خود رو به نرمی و روانی عبور کنند به وجود آمده توسط سباستین فوکان میباشد
با وجود اینکه پارکور و دو آزاد تکنیک های مشترک زیادی دارند اما تفاوت بنیادی در فلسفه و هدف دارند
اهداف در پارکور رسیدن - توانایی دسترسی سریع به محل هایی که قابل دسترس نیستند - و فرار- توانیی پرهیز از فشار - میباشد یعنی مقصود اصلی این است که موانع در کارامد ترین حالت ممکن پشت سر قرار گیرند در حالی که در دو آزاد زیبا شناسی حرکت مورد تاکیید میبشد و زیبایی یک پرش یا والت یا حرکت خاص . همچنین بعضی از حرکات دو آزاد با محیط در ارتباط نیستند مانند پشتک درجا
آسان ترین روش برای توضیح تفاوت پارکور و دو آزاد این است که در پارکور شما سعی میکنید که از نقطه الف به نقطه ب در کوتاه ترین زمان ممکن برسید در حالی که در دو آزاد شما این کار را در زیباترین حالت انجام میدهید
همچنین باید خاطر نشان کرد که در دو آزاد از حرکات ژیمناستیک و تریکس استفاده میشود
دیوید بل اینگونه بر تفاوت عقیده و روش 2 مدرسه پارکور و دو آزاد تاکید میکند

محل تمرین و وسایل و تجهیزات

بر خلاف بسیاری ورزش های دیگر پارکور تا کنون در زمین یا ورزشگاه اختصاصی تمرین نمی‌شود ، البته تلاش هایی در این رابطه صورت گرفته است  تراسورها در محیط های شهری مانند سالن های ورزش ، پارک ها ،زمین های بازی و سازه‌ها و ساختمان های رها شده تمرین می‌کنند که باعث به وجود آمدن نگرانی هایی مانند تجاوز به حریم شخصی ،آسیب رساندن به اموال عمومی و آسیب رسیدن به خود فرد و تمرین در مکان های نامناسب شده است.                                                                                                              

پارکور وسیله و تجهیزات خاصی احتیاج ندارد و تراسور ها معمولا لباس های ورزشی یا معمولی سبک و راحت می پوشند . تنها چیزی که توصیه شده است یک کفش ورزشی سبک با چسبندگی زیاد است . بعضی از تراسورها از مچ بند برای محافظت از مچ هایشان استفاده می‌کنند . برخی نیز از دستکش های نازک ورزشی برای حفاظت از کف دستهایشان استفاده می‌کنند که به علت کم کردن چسبندگی و حس باعث موضع منفی بعضی از تراسورها می‌شود. توصیه می شود که آماتور ها حتما از این وسایل استفاده کنند.

وضعیت پارکور در ایران و تفاوتش با دوآزاد

این مطلب رو گروه پارکور Leaper  از پارکورکارای ارومیه توی وبلاگشون نوشته بودن که مطلبی خیلی عالی بود و با اجازشون توی وبلاگمون گذاشتیم.

در ابتدا واژه ی Parkour و Freerunning معادل یکدیگر بودند و پس از مدتی با تنوعاتی این دو عنوان های گوناگونی با حرکاتی تقریبا متفاوت از یکدیگر شدند.

کوتاهترین و معروف ترین تعریفی که می توان برای پارکور گفت به این گونه است:

رفتن از محل الف به محل ب و پشت سر گذاشتن موانع سر راه در کوتاهترین زمان ممکن.

اما در دوآزاد شما مجبور نیستید این موانع را در زمانی کوتاه طی کنید.درواقع شما هیچ محدودیت زمانی ندارید.یک دونده آزاد موانع و مسیر خود را باید با خلاقیت و زیبایی پشت سر بگذارد.

یک پارکور کار دائما در حال دویدن و پشت سرگذاشتن موانع می باشد اما یک دونده آزاد نیاز به دویدن زیاد ندارد.یک پارکور کار مانع یا ارتفایی را ماهرانه و سریع میپرد یا پشت سر میگذارد و به سوی مانع بعدی میدود و به راه خود ادامه میدهد اما یک دونده آزاد شاید همان ارتفاع را با فلیپ و حرکاتی نمایشی و آکروباتیک پشت سر بگذارد و شاید این پایان کار باشد.

آنچه ما در ایران گواه آن هستیم و در کلیپ های نمایشی گروه های مختلف که به نام پارکور ارائه می شود بیشتر دوآزاد می باشد که کلیپ هایی را مشاهده می کنیم که نام پارکور برآنها است و دریغ از یک حرکت پارکور.بنظر میآید دوآزاد در کشورمان بیشتر از پارکور دارای اهمیت است و کسانی که در این رشته ورزشی فعالیت دارند بیشتر به زیبایی حرکت اهمیت می دهند.

اگر این روند ادامه پیدا کند هرچند که در حال حاضز ناچیز و کوچک است اما یک نقص است و کسانی که بخواهند برای اولین بار این رشته ورزشی را تجربه کنند دچار سردرگمی می شوند.بهتر است با کمک دوستان تفکیکی از حرکات پارکور و دوآزاد را پیگیری کنیم تا حدودی این ایراد حل شود.

با تمام این ها پارکور و دوآزاد با اینکه تفاوت هایی دارند اما هیچگاه جدا از هم نیستند.اگر بخواهیم این موضوع را بهتر گویا باشیم باید گفت دوآزاد زیرشاخه ی پارکور است

پارکور را معنی کنیم

شاید امروز در سطح شهر و یا پارک‌ها کسانی را دیده باشید که به‌صورت انفرادی و یا گروهی از سکوها می‌پرند، از موانع عبور می‌کنند و حرکت‌های نمایشی زیبایی انجام می‌دهند. این حرکت‌ها نمایشی و بی‌هدف نیستند و در دنیا به عنوان ورزشی به نام پارکور (parkour) شناخته می‌شوند؛ ورزشی‌که این روزها طرفداران بسیاری پیدا کرده است.
 من از سال 1381 و زودتر از بقیه گروه، پارکور را شروع کرده است. بقیه افراد گروه هم سه یا چهار سال پیش پارکور را شروع کردند. همه آنها دارای سابقه ورزشی هستند. در حرف هایشان می‌گویند که تلاش کرده‌اند پارکور را متناسب با فضای شهر و محیط اشاعه بدهند و پارکور را به صورت ایرانی آن درآورند و این بود شروع تولد پارکور در ایران.

---

* پارکور از کجا و چگونه شکل گرفت؟

 «پارکور به معنای خاص آن، توسط «ریموند بل» که یک سرباز فرانسوی در جنگ ویتنام بود، پایه‌گذاری شد. او  و همراهانش در‌پی به‌وجود آوردن یک روش مناسب برای «تعقیب و فرار» بودند. این فعالیت‌ها، سرانجام توسط فرزندش «دیوید بل» ادامه پیدا کرد. دیوید بیشتر عمر خود را برای پیشرفت این ورزش صرف کرد و اسم پارکور را برای آن انتخاب کرد. او و دوستانش، از جمله «سباستیان فوکان» که مشهورترین آنهاست، با آموزش‌های ریموند بل، این ورزش را از ترکیب ورزش‌های مختلفی مانند ژیمناستیک و با هدف کمک کردن به دیگران در مواقع اضطراری، در اطراف شهر پاریس به وجود آوردند.»
 «بعد از پیدایش پارکور هم افرادی که کارهای ژیمناستیکی و ورزش‌های خیابانی انجام می‌دادند (که بیشتر هم حالت تفریحی داشت) شاخه‌ای در پارکور به وجود آوردند به نام «دو ‌آزاد» که در ابتدا دو آزاد و پارکور مفهوم یکسانی داشتند، اما در ادامه از هم جدا شدند. در پارکور شما باید به سریع‌ترین شکل از نقطه‌ای به نقطه دیگر بروید، اما در دو آزاد زیبایی حرکت مهم است و اصراری نیست که  سریع‌ترین حرکت را داشته باشید. در دو آزاد بیشتر حرک‌های ژیمناستیکی اضافه شد.»

---

* حرکت‌ها در پارکور چگونه است؟

ایمانی: «در پارکور هم مانند تمام ورزش‌ها حرکت‌هایی وجود دارد که هر شخص باید در ابتدا آنها را خوب یاد بگیرد، اما مانند دو آزاد نمایشی نیستند. مثلاً حرکت «فرود» که انواع مختلفی دارد، مهم‌ترین بخش پارکور است؛ چون بعد از انجام حرکت‌های مختلف باید با فرود مناسب، فشار و ضربه به پاها را کنترل و کم کرد. و یا حرکت‌ پرش که شامل پرش از یک نقطه به نقطه دیگر است، با توجه به شرایط پرش و نوع آن، انواع مختلفی دارد، بدون حضور مربی و گذراندن دوره‌های آموزشی، انجام این حرکت ها - آن هم در جاهای غیر استاندارد - بسیار خطرناک است.
* آیا ورزش پارکور مثل ورزش‌های دیگر به‌صورت مسابقه هم برگزار می‌شود؟
 «پارکور رقابت و مسابقه ندارد، تنها علاقه است که فرد را برای ادامه دادن پارکور تشویق می‌کند. در این ورزش مسابقه نمی‌دهی، مدال نمی‌گیری، مقام نمی‌آوری، بلکه تنها با توانایی جسمی و فکری خودت آشنا می‌شوی.»
 «در پارکور هر کس به اندازه توانایی‌اش باید از خودش انتظار داشته باشد و نباید در فکر این باشد که بخواهد توانایی‌ خود را به دیگران اثبات کند. حتی برای سرگرم کردن دیگران و انجام کارهای نمایشی هم نباید پارکور کار کرد. اساس شکل‌گیری پارکور مسابقه نیست، بلکه علاوه بر ورزش بودن، برای استفاده در شرایط خاص و حیاتی زندگی است؛ مثلاً در هنگام بروز حادثه برای نجات جان یک انسان و...

---

* چگونه می توان پارکور را شروع کرد؟

«کسانی که علاقه‌مند هستند می‌توانند با دیدن فیلم‌ها و سایت‌ها، اطلاعاتی را از این ورزش به‌دست بیاورند و با آن آشنا شوند . باید بدن آماده‌ای داشته باشند و به جای هیجان و یا لذت انجام دادن کارهای سخت، اول زیر نظر افرادی که تجربه خوب و حرفه‌ای در این ورزش دارند، آمادگی اولیه را پیدا کنند و بعد حرکت‌های پیچیده‌تر را یاد بگیرند.»

آیا هرکسی میتواند پارکور کار کند

جواب این سوال گاهی سخت میشود و گاهی آسان زیرا برخی اوقات مسئله تکمیل گروه پیش می آید.
در قوانین پارکور مشخصه شخصیتی فرد بسیار مهم است یعنی گاهی علاوه بر سن و وزن و قد مشخصه های دیگری نیز برای ورود وی مورد نیاز است.
جالب این است که این ورزش جزئی از تمرینات برخی اورگان های نظامی هم هست و کاربرد ویژه ای هم دارد، در فیلم سازی بدلیل اینکه زحمت ساخت لوازم برای اکشن تر شدن فیلم را کمتر یا حتی به صفر میرساند مورد علاقه بسیاری از فیلم سازان نیز میباشد، برای مثال فیلم شاهزاده ایرانی در فیلم شنهای زمان ، دیوید بل استاد پارکور را میبینیم که با چه پشت کاری و با کمترین هزینه انیمیشن سازی تمامی حرکات اکشن را انجام میداد، پرش یا بالا رفتن از دیوارهای قصر، فرار از دست دشمنان (گریز)، حرکت جامپ روف یا همان پرش از پشت بامی به پشت بامی دیگر.
خوب غیرممکن است که افرادی با دیدن و شنیدن مطالبی در مورد پارکور علاقه مند به این ورزش نشوند، حال امکان دارد در این میان افرادی سودجو بخواهند این ورزش را فرابگیرند، اما واقعیت اینجاست که از میان هر 100 نفر شاید 1 نفر به این قصد تمرین کند، اما وظیفه مسئول تیم است که تراسور خوب بشناسد و حتی در مورد آن تحقیق هم کند اما صرف نظر از اینکه فلان شخص این فرد را معرفی کرده نباید دلیلی بر خوب بودن این فرد باشد، یک تراسور باید ضمن تمرین ادب و اخلاق خوبی داشته باشد، تجربه نشان داده که بهترین ورزش کاران همیشه اخلاقی مثبت داشته اند تا منفی.
یک تراسور باید هدف داشته باشد و این هدف باید بتواند اورا به پیشرفت بکشاند البته برخی ها هستند که بعد از اینکه چند حرکتی را یاد گرفتند پارکور را به همان چند حرکت ساده میبینند.
در ابتدا یک تراسور باید پایبند اخلاقیات ورزشی باشد، درصورت امکان قبلا ورزش کار باشد، رزمی کارها بهتر از پس این ورزش برمی آیند.
پارکور به گونه است که درحین تمرین بدن به خودی خود گرم میشود و اگر حرکات را خوب انجام دهیم پارکور برای یک تراسور مانند یک باشگاه بدن سازی میشود که با کمترین هزینه پرداختی بهترین اندام را میتوان بدست آورد.
کسانی که از چاقی رنج میبرند فرصتی مناسب است تا بتوانند چربی های ضاید بدن را به ماهیچه های قوی تبدیل کنند ولی نیاز به گذر زمان و تمرینات دایم دارد.
پس هرکسی را نمیتوان در تمرین راه داد مگر آنکه واقعا هدف داشته باشد، و قصدی جز تمرین کردن و بدست آوردن بدنی سالم ندارد.