آسیب ورزشی دیسک کمر

درد کمر حاد و مزمن و آسیبهای ورزشی دیسک کمر در ورزشکاران نسبت به جمعیت عادی بیشتر است. هر الگویی از آسیب امکان دارد بدنبال ضربات به ستون مهره در ورزشکاران دیده شود. از سویی ورزشکاران بخاطر اعمال نیروهای مکرر فشاری به آنها نسبت به تغییرات تخریبی در دیسکها مستعد هستند. کمردرد بعد از سرماخوردگی دومین علت شایعی است که فرد را از حضور در محل کارش باز می دارد. کمردرد مهمترین عامل پزشکی است که افراد را در عرصه اجتماعی ناتوان می کند. سالیانه در آمریکا 176 میلیون نفر روز به خاطر کمردرد غیبت در محل کار وجود دارد و 5/2 میلیون آمریکائی بخاطر کمردرد ناتوان شده اند. از سویی کمردرد پنجمین علت مراجعه به پزشک در آمریکاست و سالانه حدود 15 میلیون ویزیت برای آن انجام می گیرد.
احتمال ابتلا به کمردرد در طول عمر ( حداقل یکبار ) حدود 70% است.
در تحقیقات نشان داده شده است که دردکمر در 40% موارد با درد ساق و ران همراهی دارد و به درجات کمتری هم ضعف و بی حسی با دردکمر مشاهده می شود.
فتق دیسک مهمترین علتی است که سبب کمردرد در ورزشکاران می گردد. دیسک بین مهره های کمری چهارم و پنجم شایعترین دیسکی است که دچار هرنی ( فتق ) می گردد و بعد از آن هم فتق دیسک بین مهره پنجم کمری و مهره اول ساکرال ( خاجی ) از همه شایعتر است.
تخمین زده می شود در سال 1990 اقتصاد آمریکا معادل 23 میلیارد دلار بابت کمردرد زیان دیده است.

مشاهدات و تحقیقات بر روی میزان شیوع و بروز کمردرد حاد و مزمن اغلب در ورزشکارانی انجام شده است که بخاطر کمردرد

 شدید از میادین رقابت دور مانده اند, از سویی بسیاری از ورزشکاران که کمردرد خفیف دارند علی رغم ابتلا به کمردرد به

 ورزش ادامه می دهند و آنرا بیان نمی کنند و لذا در آمار لحاظ نمی شود. این امر سبب شده که آمار دقیقی در دسترس

 نباشد. میزان ابتلا به کمردرد و آسیب کمر در ژیمناستیک کاران به نحو محسوسی با سطح رقابتها ارتباط دارد بطوریکه احتمال

 بروز آن در میادین المپیکی حدود 63% می باشد.

ورزشهای غیر تماسی مثل گلف و دوچرخه سواری با افزایش احتمال ابتلا به دردکمر ارتباط دارند که احتمالاً علت آن اعمال

 نیروهای تکرار شونده به کمر در یک وضعیت خاص بصورت طولانی مدت می باشد.

آناتومی کاربردی

کمر از تعدادی مهره تشکیل میشود که در حد فاصل بین مهره ها دیسک های کمری قرار دارند. در حد فاصل بین دیسک و

 مهره کمری یک صفحه غضروفی به نام صفحه انتهایی مهره وجود دارد که از لحاظ آناتومیک آنرا جزئی از دیسک بحساب

 میاوریم.

هر دیسک دو قسمت دارد یک قسمت مرکزی که به آن هسته می گوییم و یک قسمت محیطی که دور تا دور هسته را فرا

 می گیرد به نام حلقه فیبری در بالغین جوان هسته از یک ماده ژلاتینی و نرم که 90-70% آنرا آب تشکیل می دهد شکل می

 گیرد, با افزایش سن درصد آب هسته کاهش و میزان انعطاف پذیری و خاصیت ارتجاع پذیری آن ( که سبب ضربه گیر شدن

 دیسک می شود ) کاهش می یابد. هسته دیسک بر حسب نیروی وارد شده و جهت آن هم خاصیت جامدات را دارد و هم

 خاصیت مایعات و می تواند سبب پخش شدن متعادل نیروهای وارد به کمر و انتقال یکنواخت نیرو به اندام تحتانی شود. حلقه

 فیبری اطراف دیسک از 20-10 لایه هم مرکز شکل می گیرد که از جنس کلاژن بوده و هسته دیسک را از اطراف احاطه می

 کند و نیز اتصالاتی به مهره ها دارد.

بیومکانیک ورزشی

هر عاملی که سبب اعمال نیروی زیاد از حد یا غیر یکنواخت و متعادل روی کمر شود می تواند منجر به آسیب دیسک و بروز درد

 ناشی از آن گردد. اعمال فشار زیاد می تواند بدنبال اعمال حرکات تکراری و یکنواخت یا بدنبال فشار شدید ناگهانی غیر

 منتظره روی کمر ( مثل سقوط از ارتفاع یا افتادن بدنبال تکل رفتن در فوتبال ) یا ناشی از تحمل وزنی بیش از حد توان فرد (

 وزنه برداری ) باشد.

همواره آسیب های ورزشی کمر در افرادی که تناسب و آمادگی بدنی کمتری دارند بیشتر رخ می دهد.

تمرین زیر نظر مربی, انجام صحیح تکنیکهای ورزشی و استفاده از محافظهای کمر ( کمربند ها ) می تواند در کاهش آسیب

 های کمر موثر باشند.